با اضافه کردن خوراک ما به خبرخوان خود بدون مراجعه به وبلاگ از آخرین مطالب ما باخبر شوید.
سلام
یکی از دوستانم از من سوالی کردند آن را از وبی مذهبی پرسیدم و جوابش را برایم نوشتند:
سلام باعرض پوزش که جواب سوال شمارادیردادیم:
سلام
يكي از دوستان سوالي داشتند درباره ي خداوند
جزو موضاعات وب نيست ولي هر دليلي مي آوردم قانع نمي شدند گفتم شايد شما دليل قانع كننده داشته باشيد
سوال:اگر خدا حتي از پدر و مادر ما مهربان است،چطور راضي مي شود انسان هاكه مانند فرزندانش هستند در آتش بسوزند؟
پاسخ:
به نام آرامش بخش دل ها؛
سلام علیکم؛
در مورد سوالتون باید بگم که دوست شما به نکته قشنگی اشاره کردن و این نشان از تفکر دوست شما داره که واقعا جای تحسین داره...خدا خیرشون بده.
و اما پاسخ و نظر شخصی بنده؛
گاهی اوقات وقتی یه مساله رو به تنهایی نگاه می کنیم، فی نفسه هیچ ایرادی نداره ولی وقتی اون رو کنار چنتا مساله دیگه قرار میدیم،میبینیم که بله این مساله پر از اشکال هست.
قبل از بیان پاسخ نهایی برای تقریب به ذهن مثالی رو براتون بزنم؛(البته نقل به مضمون و شنیده هاست)
روزی یه شخصی اومد پیش یکی از بزرگان که فکرکنم جناب بهلول بودن،بعد دستش رو تکون داد گفتش این کار اشکال داره؟گفت:نه.
پاش رو تکون داد،گفت اشکالی داره؟ گفت:نه.
سرش رو تکون داد،گفت اشکالی داره؟ گفت: نه.
بهش گفت حالا اگر همه رو باهم تکون بدم میشه رقص پس چرا میگید اشکال داره؟
اون شخص که به گمانم جناب بهلول باشه هم در جوابش مقداری خاک بلند کرد و انداخت سمت اون مرد،گفتش:درد داشت؟گفت نه.
مقداری آب هم بلند کرد انداخت سمتش؛گفت ش درد داشت؟گفت نه.
حالا خاک و آب رو قاطی کرد و یه گل درست کرد و محکم زد به سر مرده تا سرش...
اون موقع بود که دردش رو فهمید و جوابش رو گرفت.
و اما پاسخ اصلی:
کاملا درسته که خداوند باری تعالی از مادر به ما مهربان تر هستند ولی در مقابل نکات دیگری هستن که وقتی اونا رو کنار این مساله میزاریم به اصل عذاب دادن گنهکار می رسیم و اونم اینه که؛
خداوند به ما انسان ها یه چیزی داده که مقام و ارزش اون بالاتر از هرچیز دیگری هست و اونم«تفکر و عقلانیت» هست و خداوند در آیه سوم سوره انسان می فرمایند:
«انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا»
یعنی ما راه رو بهش نشون دادیم از طرفی خدا میگه من از رگ گردن به تو نزدیک ترم و هروقت من رو فرابخونی من رو حاضر می یابی و از طرف دیگه هم برات پیامبر درونی قرار دادم(فالهمها فجورها و تقواها) و هم پیامبر درونی قرار دادم و بعضی جاها هم خودم از طریق سروش غیبی که همون الهام باشه برخی چیزا رو به دلت انداختم،من بهت نفس لوامه دادم، من بهت خیلی خط کش ها و نقشه های راه دادم ولی اونی که معصیبت کرد کی بود؟تو...اونی که خودش به دست خودش رفت هیزم جمع کرد برای آتیش زدن خودش کی بود؟تو...
پس نکته اینجاست که جهنم و آتیش از خدا و برحسب حقد و کینه نیست بلکه این درواقع عین اعمال ما هست و نه حتی نتیجه اعمال ما....عین اعمال ما یا آتیش میشن و یا گل و گلستان.
حالا یه سوال؛ چطور وقتی خودمون به خودمون رحم نمیکنم توقع بیجا از خدا داریم در صورتی که حجت رو بر ما تموم کرده بود؟
نکته دیگه هم اینکه خدا اگر یه شخص گنهکار رو عذاب نکنه(بزار دقیقتر بگم اگر یه شخص گنهکار بوسیله عمل خودش عذاب نشه) اون وقت تکلیف اون افرادی که این همه دوری از گناه کردن و اطاعت خدا کردن چی میشه؟آیا این حق خوری نیست؟
همین مادر شما اگر خیلی هم مهربون باشه ولی بین بچه هاش تبعیض قائل بشه، بچه ها ناراحت نمیشن و عدالت اون مادر مهربان توی خانواده زیر سوال نمیره؟
پس بنظرم باید همه جابه به این مساله نگاه کرد تا بتونیم تصور صحیحی رو داشت.
و نکته دقیقتر اینکه بنظرم من عذاب شخص گنهکار یا کافر هیچ منافاتی با مهربانی خدا نداره هم به دلایل فوق و هم به این دلیل که خدا با حقد و کینه این کار رو انجام نمیده.
اینا بخشی از جواب های من بود...اگر با همین مقدار قانع نشدند بفرمایید که بقیه رو بگم ولی به گمانم همین مقدار قانع کننده باشه.
ببخشید پرحرفی کردم.
نویسنده پست: عاشق خدا
کدنویسی و طراحی گرافیک تمام اجزای قالب توسط BOLD انجام شده است. قالبهای BOLD تماماً ثبت شده و هرگونه الگوبرداری از آن جرم و طبق قانون جرایم اینترنتی قابل پیگیری است.
